اختیار معامله چیست؟ قرارداد اختیار خرید و اختیار فروش سهام در بورس

ابزار مالی به‌طور عمده مبتنی بر یا مشتق از یک دارایی پایه هستند و به عبارتی ارزش آن‌ها برخاسته از ارزش دارایی دیگری است و به همین دلیل، ابزار مشتقه نیز نامیده ­می‌شوند. دارایی‌هایی که می‌توانند به‌عنوان دارایی پایه در این ابزار مورداستفاده قرار گیرد، عبارت‌اند از انواع سهام، ابزار بهرهایی و متأثر از نوسان‌های نرخ بهره، ابزار بازار مبادله‌های ارزی، انواع کالا، اعتبارهای مشخص و خاص و وام‌های خرد و کلان. اختیار معامله (option) اختیار خرید یا فروش دارایی پایه موضوع قرارداد را در قیمت ثابت در زمان مشخصی در آینده به دارنده آن می‌دهد.

آموزس بورس  اختیار معامله شیکاگو (CBOE)، به‌عنوان اولین بورس اختیار معامله در سال 1973 تأسیس شد. در اولین روز معاملات (26 آوریل 1973)، تنها تعداد 911 قرارداد بر روی 16  سهم مبادله شد. پس از آن، چندین ثبت نام بورس سهام و تقریبا تمامی بورس­ های قراردادهای آتی (Futures) به استفاده از ابزار اختیار معامله اقدام کردند. بورس شیکاگو در تمامی این سال‌ها رتبه اول را در حجم مبادلات به خود اختصاص داده است و با استقبال بی‌نظیر بازیگران بازار در سال 2006 با مبادله بیش از 670 میلیون قرارداد اختیار معامله به ارزش 15 تریلیون دلار و با رشد 44% نسبت به سال قبل به بالاترین رکورد تاریخ خود رسیده است. در ابتدا درکد بورسی و  کارایی و میزان استقبال از این اوراق تردید وجود داشت، اما با بالا رفتن تقاضای سرمایه‌گذاری با استفاده از اوراق اختیار معامله، حجم معاملات  این اوراق در دهه 1980، از حجم معاملات خود سهام پیشی گرفت که این واقعیت میزان پاسخگویی اختیار معامله نه‌تنها بر روی سهام بلکه بر روی کالاها و ارزها و بیش از 90 شاخص مختلف ازجمله NASDAQ و S&P500 بازار تعریف شده است.